Obowiązek ochrony tajemnicy zawodowej w relacjach z kolegami i samorządem.
Cz. 5 – Zmiana formy wykonywania zawodu oraz kancelarii.
Połączenie, podział, przekształcenie kancelarii – rozumiane jako zmiana formy wykonywania zawodu oraz nabycie/zbycie przedsiębiorstwa kancelarii w całości lub części i zmiana kancelarii – rozumiane jako zmiany podmiotu, w którym wykonywany jest zawód, to wcale nie epizodyczne wydarzenia w życiu zawodowym radców prawnych/adwokatów. Obowiązujące w tym zakresie zasady sukcesji uniwersalnej (połączenie, podział), kontynuacji (przekształcenie), sukcesji singularnej (zbycie/sprzedaż przedsiębiorstwa), czy zasady postępowania w razie zmiany kancelarii mają także swój aspekt w zakresie ochrony tajemnicy zawodowej. Wprawdzie w skład przedsiębiorstwa wchodzi tajemnica przedsiębiorstwa, ale nie jest to tajemnica zawodowa, do której ochrony zobowiązany jest radca prawny/adwokat. Tej ochrony nie znosi zaś zmiana formy wykonywania zawodu lub podmiotu, w którym wykonywany jest zawód.
W powyższych przypadkach istotne jest, czy po zmianie formy wykonywania zawodu lub podmiotowej sprawę klienta będzie prowadził dotychczasowy, czy inny radca prawny/adwokat. Każda zmiana prowadzącego wymagać będzie zgody klienta (lub zgody adwokata w przypadku adwokatów) i przekazania sprawy innemu radcy prawnemu/adwokatowi (art. 53 KERP/§ 34 KEA), co dotyka sfery tajemnicy zawodowej (więcej co do ochrony tajemnicy zawodowej w razie przekazania sprawy patrz wpis „Obowiązek ochrony tajemnicy zawodowej w relacjach z kolegami i samorządem. Cz. 1Przekazanie sprawy innemu radcy prawnemu/adwokatowi”).
Niezależnie od tego radca prawny/adwokat prowadzący dotychczas sprawę klienta powinien w razie zmiany formy wykonywania zawodu lub zmiany podmiotowej rozważyć kwestię jej dalszego prowadzenia w kontekście konfliktu interesów. Nowe uwarunkowania zawodowe mogą sprawić, że konflikt interesów w sprawie wystąpi ze względu na potencjalne zagrożenie lub realne naruszenie tajemnicy zawodowej oraz wiedzę posiadaną w sprawach byłego klienta, która dawałaby nieuzasadnioną przewagę innemu klientowi (art. 25 KEA/§ 46 KEA). W szczególności chodzi o wykorzystywanie informacji uzyskanych przy wykonywaniu zawodu w nowej formule zawodowej dla korzyści starego klienta, w sposób zagrażającym interesom tego pierwszego.
Nawet jednak przy braku konfliktu interesów po zmianie formuły zawodowej trzeba brać pod uwagę obowiązek lojalności wobec klienta i kolegów.
Lojalność wobec klienta (art. 8 – 10 KERP/art. § 6 KEA), której granicą jest niezależność (art. 7 KERP/§ 7 KEA) stanowi istotny aspekt ochrony zaufania ze strony klienta oraz związanej z nim tajemnicy zawodowej. Ma to zwłaszcza znaczenie wobec braku wyraźnego uregulowania w kodeksach zasady „przypisywania” konfliktu interesów innym radcom prawnym/adwokatom. Wymaga zatem zastanowienia się czy dalsze prowadzenie sprawy w zmienionej formule zawodowej nie spowoduje utraty zaufania klienta i jest wobec niego lojalne (np. jeżeli okaże się, że jakiś prawnik w zmienionej kancelarii świadczy lub świadczył pomoc prawną na rzecz przeciwnika klienta, choć z samym klientem nigdy nie miał do czynienia) lub też utraty niezależności (np. ze względu na nowe relacje zawodowe i pozazawodowe związane ze zmianą i powiązane ze sprawą klienta).
Z kolei lojalność wobec kolegów (art. 50 ust. 2 i 3, art. 52 ust. 3, art. 57 KERP/§ 31 ust. 2 KEA) nie pozwala na wykorzystywanie w związku ze zmianą tajemnicy zawodowej dla celów pozbawienia innego kolegi klienta lub na jego pozyskanie po zmianie z naruszeniem kodeksu, udzielania innemu koledze koleżeńskiej (w tym grzecznościowej) pomocy (tu jej granicą jest interes klienta – art. 57 KERP/§ 39 ust. 2 KEA), wypowiadania negatywnych ocen o czynnościach zawodowych innego kolegi (szczególnie po zakończeniu współpracy).
