Lokal kancelarii przeznaczony do stałej obsługi klientów – radcy prawni/wykonywania zawodu – adwokaci („Lokal”) w budynku mieszkalnym jednorodzinnym lub lokalu mieszkalnym („Biuro domowe”) jest dość często spotykanym rozwiązaniem w przypadku kancelarii indywidualnych, szczególnie na początku drogi zawodowej. Obejmuje wykorzystanie dla celów obsługi klientów/wykonywania zawodu części budynku jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego (położonego w budynku wielomieszkalnym lub mieszkalno-użytkowym), które radca prawny/adwokat zamieszkuje. Własność budynku/lokalu nie ma tu znaczenia, gdyż mogą one stanowić przedmiot posiadania samoistnego, zależnego jak i dzierżenia. Biuro domowe funkcjonuje w dwóch wariantach:
- biuro w wyodrębnionej części budynku/lokalu mieszkalnego składające się z pomieszczenia/eń wyłącznie o funkcjach użytkowych tj. służące do obsługi klientów/wykonywaniu zwodu i nie pełniące funkcji mieszkalnych,
- biuro w części pomieszczenia (pokoju) mieszkalnego, które nadal służy głównie do celów mieszkalnych i tylko częściowo jest wykorzystywane do obsługi klientów/wykonywania zawodu.
Nie będzie jednak Biurem domowym w powyższym rozumieniu budynek/Lokal, który:
- ma jako całość wyłączenie charakter użytkowy (nie pełni funkcji mieszkalnych i nie jest miejscem zamieszkania radcy prawnego),
- służy wprawdzie wykonywaniu zawodu, ale nie jest przeznaczony do obsługi klientów, która odbywa się poza takim lokalem (dotyczy to tylko radców prawnych),
- stanowi tylko adres siedziby i/lub do doręczeń, gdyż wykonywanie zawodu/obsługa klientów ma charakter mobilny i odbywa poza budynkiem/lokalem (np. u klientów).
Biuro domowe, o ile służy radcy prawnemu do stałej obsługi klientów (a adwokatowi wykonywaniu zawodu) musi spełnić minimalne wymogi dla Lokalu. Problemem nie będzie zazwyczaj jego oznaczenie wymaganą RegRpr i RegAdw tablicą informacyjną. W większości przypadków nie powinno nastręczać trudności spełnienie wymogów zachowania godności zawodu. W tym zakresie należy szczególnie zwracać uwagę na:
- unikanie w Biurze domowym obsługi klientów/wykonywania zawodu wspólne z inną osobą (np. współmałżonkiem/ą lub partnerem/ką), której działalność koliduje godnością zawodu lub zasadami etyki zawodowej (w szczególności zajęcia niedopuszczalne),
- unikanie nieodpowiedniego lub dwuznacznego sąsiedztwa budynku/lokalu z inną działalnością, która nie licuje z zaufaniem i powagą spraw prowadzonych przez radcę prawnego/adwokata lub wręcz ich dyskredytuje,
- rozgraniczenie życia prywatnego oraz sąsiedzkiego od życia zawodowego,
- odpowiedni do wykonywanego zawodu wygląd osobisty (mimo, że pracujemy w domu) i wystrój Biura domowego (przystosowany do obsługi klientów).
Podsumowując, Biuro domowe to kompromis między zachowaniem prywatności i profesjonalizmu. Jeżeli radca prawny zamieszkuje budynek/lokal mieszkalny sam lub też Lokal jest z budynku/lokalu wyodrębniony nie powinno być także większych problemów ze spełnieniem minimalnych wymogów dla Lokalu. W przeciwnym razie może stanowić w niektórych przypadkach duże wyznanie organizacyjne i technicznie. W szczególności mogą tu wystąpić następujące zagrożenia dla zapewnienia zachowania tajemnicy zawodowej – brak możliwości lub trudności z zapewnieniem:
- miejsca do poufnych spotkań lub innych rozmów z klientami (bez obecności domowników lub osób postronnych),
- zabezpieczenia przed dostępem do Lokalu osób nieupoważnionych (polityka czystego biurka oraz zamykane szafki, osobne i zabezpieczone urządzenia),
- zabezpieczenia i ochrony poufnych danych (kwestia współdzielenia urządzeń i sieci służących do komunikacji, przetwarzania i przechowania danych).
Przydatność Biura domowego niewyodrębnionego z budynku/lokalu mieszkalnego pod kątem spełniania minimalnych wymogów Lokalu musi być więc rozpatrywana każdorazowo w okolicznościach konkretnego przypadku i nie zawsze wynik testu wypadnie pozytywnie.
