Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej w relacjach z kolegami i samorządem.
Cz. 1 – Przekazanie sprawy innemu radcy prawnemu/adwokatowi.
Niejednokrotnie w praktyce zawodowej mamy do czynienia z tzw. przekazaniem sprawy w części lub całości innemu radcy prawnemu/adwokatowi. Częściowe przekazanie sprawy polega na wspólnym jej prowadzeniu lub konsultowaniu przez kilku przez radców prawnych/adwokatów (może mieć to miejsce w razie, gdy radca prawny zapewnia współpracę innego radcy prawnego/adwokata w sprawie, który dysponuje wystarczającą wiedzą i lub doświadczeniem do jej prowadzenia, których nie posiada zapewniający współpracę – art. 12 ust. 2 KERP). Przekazanie sprawy w całości to zamknięcie sprawy i jej oddanie do prowadzenia innemu radcy prawnemu/adwokatowi.
W świetle KERP przekazanie sprawy w części lub całości sprowadza się do przekazania informacji i dokumentów związanych ze sprawą. Obowiązek ten regulują w sposób niespójny art. 53 KERP (nakazujący przekazanie informacji o istotnych okolicznościach sprawy oraz na żądanie klienta – dokumentów związanych ze sprawą) i art. 59 KERP (nakazujący przekazanie wszelkich informacji i dokumentów związanych ze sprawą bez żądania klienta). KEA uzależnia natomiast częściowe lub całościowe przekazanie sprawy innemu adwokatowi od zgody adwokata już czynnego w sprawie, której nie może on odmówić bez ważnych przyczyn – nie reguluje jednak szczegółowiej kwestii przekazania informacji i wydania dokumentów w razie przekazania sprawy (§ 34 KEA). KERP i KERA nie normują przekazania sprawy pomiędzy radcą prawnym adwokatem. Jednak odpowiednie zastosowanie w stosunku do przekazującego informacje radcy prawnego powinien znaleźć art. 53 ust. 3 KERP, zaś adwokata – § 34 KEA.
Wobec rozbieżności w brzmieniu art. 53 ust. 3 i art. 59 KERP ich jednoczesne stosowanie nie jest możliwe, zaś wobec lakoniczności § 34 KEA – przy przekazywaniu sprawy konieczne jest uwzględnianie wymogów obowiązku ochrony tajemnicy zawodowej (art. 3 ust. 3 U.r.p. oraz art. 15 i nast. KERP/ art. 6 ust. 1-3 U.p.a. i § 19 KEA), z którego je przekazujący nie został zwolniony. W tym świetle przekazanie sprawy obejmujące przekazanie wszystkich informacji i dokumentów związanych ze sprawą należy uznać za zbyt daleko idące. Winno być ono ograniczone tylko informacji o istotnych okolicznościach sprawy i niezbędnych do jej prowadzenia, zaś dokumentów tylko na życzenie klienta (radca prawny)/za zgodą prowadzącego sprawę adwokata, z pominięciem tych, których przekazania sobie klient nie życzy lub których przekazanie działałoby na niekorzyść klienta (art. 53 ust. 3 KERP/§ 34 KEA).
Z nieco inną sytuacją przekazania sprawy możemy mieć do czynienia w przypadku wyznaczenia przez Dziekana OIRP/ORA z urzędu i w razie potrzeby zastępcy radcy prawnego/adwokata (art. 21 U.r.p./art. 37a U.p.a.), który został skreślony z listy radców prawnych/adwokatów (art. 29 i art. 293 U.r.p./art. 72 U.p.a.) albo nie może trwałe (tylko adwokaci) lub czasowo wykonywać czynności zawodowych (art. 28, art. 652 U.r.p./art. 95j U.p.a., wypadki życiowe, zdrowotne lub losowe). Wyznaczenie upoważnia (nie zobowiązuje) zastępcę do dalszego prowadzenia podejmowanych spraw i jest równoznaczne z udzieleniem dalszego pełnomocnictwa procesowego (art. 21 U.r.p./art. 37a U.p.a.). Zastępca ani nie wchodzi w stosunek podstawowy z klientem, ani nie staje się pełnomocnikiem substytucyjnym zastępowanego, gdyż z mocy samego wyznaczenia nie jest upoważniony i zobowiązany do dalszego prowadzenia konkretnych spraw. Zastępowany nie jest jednak ustawowo zobowiązany do ujawnienia zastępcy w związku z jego czynnościami tajemnicy zawodowej, a wręcz przeciwnie do jej ochrony (art. 3 ust. 35 U.r.p. oraz art. 15 i nast. KERP/ art. 6 ust. 1-3 U.p.a. i § 19 KEA). Zastępca nie może więc żądać ujawnienia tajemnicy, czy to poprzez wzywanie zastępowanego do składania wyjaśnień, do udostępnienia budynków i pomieszczeń, urządzeń, akt i innych dokumentów. U.r.p./U.p.a., KERP/KEA (w szczególności zastępca nie jest organem samorządu lub jego funkcjonariuszem wymienionym w art. 62 KERP/§ 67 KEA) i Regulaminy wykonywania obu zawodów nie dają bowiem wyraźnych podstaw do nałożenia takich obowiązków na zastępowanych (zresztą kodeksy etyki i Regulaminy jako akty podustawowe nie mogą naruszać przepisów U.r.p./U.p.a. o tajemnicy zawodowej). Jeżeli więc zastępca i klient zgodzą się na dalsze prowadzenie konkretnych spraw klienta przez zastępcę – znajdą zastosowanie opisane powyższej zasady przekazywania informacji przy przekazywaniu sprawy. Jeżeli zaś zastępca nie będzie prowadził konkretnych spraw klienta, ale skupi się na ustaleniu ich stanu i zabezpieczeniu interesów klienta – do przekazania sprawy nie dojdzie.
